Sınır Namustur, Namussuzlarda Sınır Yoktur

 "Sınır Namustur, Namussuzlarda Sınır Yoktur"*

Veysi ERKEN

“Sınır namustur” diye bazıları pankart asıyor. Doğru sınır namustur buna canı gönülden katılıyorum.

Peki, namus olan sınır nerede başlıyor ve nerede bitiyor. Bu pankartları asanların namus ve sınırdan haberleri var mı?

Şair bizim sınır anlayışını şu şekilde özetler:

“Şamil, Kafkas Dağlarının hürriyet güneşidir!

Şamil, atalarımın özbeöz gardaşıdır!

Şair diyor ki:

Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır

Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır!

Ben de diyorum ki:

Benim vatanımın sınırları Kars’tan başlayıp Edirne’de bitmez!

Hazer’imin “Hürriyet! Hürriyet!” diye çalkalandığı kıyılarda başlar,

Ta Viyana’da biter!

Kur, Aras coştukça,

Tuna, Volga taştıkça,

Benim ay-yıldızlı bayrağım dalgalandıkça;

Benim şiirlerim okunacak!

Benim türkülerim söylenecek!

İşte taa oralardan esen rüzgârın getirdiği bir oyun,

Esaretin düşmanı, cesaretin timsali; Şeyh Şamil!”

Gerçekten “sınır namustur” diyenlerde böyle bir anlayış var mı?

Yoksa falan yerde ne işimiz var?

Yemen nere, biz niye oradayız diyenler mi?

“Sınır namustur” diye ortalığı velveleye vermeye çalışanlar sınırlarımızı kevgire çevirmeye çalışan Biden ve elemanları ile iç içe ve kol kola mı?

Evet, dostlar maalesef “sınır namustur” diyenlerin sesleri yükseltiliyor ama gerçekte bırakın sınır kavramına sahip olmalarını, bu kişiler namussuzlukta sınır tanımayan, Türkiye’nin büyüyüp Turan olmasını istemeyen ve takoz olanlardır.

Bu takozlar hiçbir zaman yerli ve milli olmamışlardır.

Zihinleri ve bedenleri hep yabancı olmuştur ve olmaya devam ediyor.

Biz onlara rağmen hudut namustur diyoruz ve hududumuz türkümüzün yükseldiği bütün coğrafyalardır.

Bir hayalimiz var ve biiznillah bir gün tabii sınırlarımıza ulaşacağız.

Ve bizler şairin dediğini tekrar edeceğiz namussuzlukta sınırı olmayanlara rağmen.

Evet.

“Benim vatanımın sınırları Edirne’den başlayıp, Kars’ta bitmez. Azerimin, hürriyet hürriyet diye çalkalandığı kıyılarda başlar, ta Viyana’da biter. Kur, Aras coştukça, Tuna, Volga taştıkça, benim ay yıldızlı bayrağım dalgalandıkça, benim şiirlerim okunacak, benim türkülerim söylenecek.”

Selam ve Sabırla…

*Bu ifade hoşuma gitti ve kullandım.