“Bir Tohumduk ekildik”

 “Bir Tohumduk ekildik”

Veysi ERKEN Dr.

Vahiy tohumu Mekke’de ekildi, bura kemale erdi ve dünyaya yayıldı. İslam tohumunun ilk yeşerdiği, kök saldığı ve dünyaya adaletle zulme karşı dikildiği yerlerin başında Türkistan coğrafyası gelir.

Türkistan coğrafyasından bir ses haykırıyor;

“Bir Tohumduk ekildik.

Adaletle, zulme karşı dikildik.

Üç kıtaya yayıldık

Bölündükçe kozamıza çekildik

Türkler ses vermezse Türk’ün sesine

Doğu Türkistan- Türk, kimin nesine”

Maalesef üç kıtaya yayılan ve adaletle işleyen nizam iç çekişmelerle kozasına, içine doğru çekildi ve zulüm egemen oldu.

Doğu Türkistan başta olmak üzere zulüm Gazze, Afrika ve her coğrafyayı kan revan içinde bıraktı ve bırakmaya devam ediyor.

Merhum Necip Fazıl;

“Tohum saç, bitmezse toprak utansın!

Hedefe varmayan mızrak utansın!

Hey gidi Küheylan koşmana bak sen!

Çatlarsan, doğuran kısrak utansın!” diyordu.  Tohum saçıldı ve yeşerdi, ta ki, toprak toprak/çevre çoraklaşıncaya kadar tohum yeşerdi, büyüdü ve çınarlaştı.

Toprak/ çevre çoraklaşınca özümüzü, zeminimizi kaybettik, mayamız kültürleşti, kültür mantarı gibi.

Maya bozulunca nesil bozuldu. Birleşme yolumuzu yitirdik. Merhum Abdurrahim Karakoç;

“Birleşin ey! Yolları Kur-an'da birleşenler

Birleşin, itikatta, imanda birleşenler

Ayrılık yakışmıyor, bölünmek günah size

Birleşin ey! Secde-i Rahman'da birleşenler!” muhteşem sözleriyle hakikati haykırıyor ve birleşme zeminimizi bize hatırlatıyordu.

Maalesef biz hakikatimizi kaybettik ve ayrılığa düştük. Kur’an’dan ayrıldıkça zayıfladık, gücümüzü kaybettik ve mum gibi eridik. Rabbulalemin “Hep birlikte Allah’ın ipine sımsıkı yapışın; bölünüp parçalanmayın. Allah’ın size olan nimetini hatırlayın. Hani siz birbirinize düşman idiniz de Allah gönüllerinizi birleştirdi ve O’nun nimeti sayesinde kardeş oldunuz. Siz bir ateş çukurunun tam kenarında iken oradan da sizi Allah kurtarmıştı. İşte Allah size âyetlerini böyle açıklıyor ki doğru yolu bulasınız. Âl-i İmrân-103” vahyi ile ateş çukurun kenarından dönmemizi istiyor.

Ateş çukurunun kenarından uzaklaşma zamanıdır, vakit silkinme ve aslımıza, Kur’an’a rücu etme ve uyanma vaktidir.

Evet.

Şimdi İ’lâyı Kelimetüllah ülküsünü bayraklaştırma ve İslam'da dirilme vaktidir.

Kızılelma’mız budur ve daim olarak bu olmalıdır ki, zulüm son bulsun, dünya huzur bulsun.

Huzurlu bir dünya için huzurlu bir torak/ çevre gerekir. Rabbulalemin; “Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve doğrularla beraber olun. Tevbe-119” buyurur.

Şimdi doğrularla beraber olma ve zalimlere karşı direnme ve adalet tohumunu bütün kıtalarda yeşertme zamanıdır.

Selam ve Sabırla… 09.01.2024