Dostluk mu dediniz?

 Dostluk mu dediniz?

Veysi ERKEN Dr.

Dost olmak, dost bulmak ve dost olarak yaşamak kolay bir durum değildir. Dostu Salih Bey “dost” kavramı ile ilgili bir ifade gönderdi.

Hoş bir ifadedir.

Üzerinde tefekkür edilmesi gereken bir cümledir.

“Dost bulmak, bazen bir ağacın büyümesi kadar uzun, bazen de bir kuşun kanat çırpması kadar kısadır. Önemli olan yenilerini bulmak değil, var olanı unutmamaktır.”

Evet, dost bulmak uzun zaman alabilir, bunun için “dost”ları yitirmemek gerekir.

Yitirilenin yerine yenisini bulmak çok zor olabilir.

Hele hele “Halil”lik özelliğini taşıyanı yitirmek acıdan da acıdır.

Ayette “İşini güzel yaparak kendini Allah’a veren ve hanîf olarak İbrâhim’in dinine uyan kimseden kimin dini daha güzel olabilir! Ve Allah İbrâhim’i dost edinmiştir. Nisa-125

Ayetin “Halil” kelimesi şu şekilde tefsir edilmiştir. “Dost” diye çevirilen Halil kelimesi Arapça’da, “kişinin devamlı beraber olduğu, sırlarını paylaştığı, huyu huyuna, suyu suyuna uyan samimi arkadaşı” demektir. 125. âyette açıklandığı üzere her şeyin sahibi olan ve her şeyi kuşatan Allah’ın kulları arasından birini, insanlar arasında olan ve bilinen mânada dost edinmesi düşünülemez.

Şu halde burada dostluk özel bir mânada kullanılmıştır. Yapılan tanım ve yorumlardan şöyle bir sonuç çıkarmak mümkündür: “Gönlünde Allah’tan başkasına yer vermeyecek kadar O’nu seven ve O’nun tarafından da sevilen, rızâsına mazhar olan, peygamberlik başta olmak üzere üstün hasletler, özellikler ve lutuflarla şereflendirilen kimse” Allah’ın dostudur.

Biz insanlar, başkalarına karşı beslediğimiz duyguları ve aramızdaki ilişkinin mahiyet ve biçimini biliriz. Bu mânada bir kimseyi severiz; o, habîb (sevgili, sevilen) olur. Bir başkasını sevmenin ötesinde dost ediniriz, o da halîl olur. https://kuran.diyanet.gov.tr/tefsir/Nis%C3%A2-suresi/618/125-ayet-tefsiri ”

Özetle.

“Dost”luk sıradan bir arkadaşlık değildir.

Kişiyle hemhâl olabilmektir.

“İsâr” derecesinde hemhâl olabilmektir.

İsâr “sözlükte “bir şeyi veya bir kimseyi diğerine üstün tutma, tercih etme” mânasına gelen îsâr ahlâk terimi olarak “bir kimsenin, kendisi ihtiyaç içinde bulunsa bile sahip olduğu imkânları başkalarının ihtiyacını karşılamak üzere kullanması, başkasının yararı için fedakârlıkta bulunması” demektir.

…….

Bir kimsenin cömertlikte îsâr derecesine ulaşabilmesi için ikram ettiği şeye kendisinin fiilen muhtaç durumda bulunması şart değildir; önemli olan, muhtaç olsa dahi başkasını kendisine tercih edebilecek bir ahlâk anlayışına ve irade gücüne sahip bulunmasıdır.” https://islamansiklopedisi.org.tr/isar--digerkamlik

İsâr derecesinde “dost”umuz varsa kaybetmeyelim, muhafaza edelim. Dostum Salih beyin paylaştığı “Dost bulmak, bazen bir ağacın büyümesi kadar uzun, bazen de bir kuşun kanat çırpması kadar kısadır. Önemli olan yenilerini bulmak değil, var olanı unutmamaktır”  cümlede olduğu gibi dost bulmak ve dost kalmak zor bir zanaattır. Olanlarını kaybetmeyelim.

Dostlukla.

Selam ve Sabırla… 26.01.2024