Mum Işığ

Mum Işığı*

Veysi ERKEN

            “Nur” ile “Nar” aynı köktendir.

            “Nur” aydınlatır. “Nar” yakar.

            “Nar” bazen ışığa dönüşür “Mum Işığı”da olduğu gibi.

Önemli olan “Nar”ı “Nur”a çevirmektir dil ile yazı ile şiir ile.

            Dil ile düşünürüz. Kelimeleri yan yana getirerek cümleleri ve mısraları oluştururuz.

            Marifet mısralarımızla ışık saçmaktır insanlığa. Marifet dizelerle savunmadır “Hakk”ı.

            Marifet umutsuzluğa savaş açmaktır Güllü gibi, gül gibi.

            “Umuda, umutla bir yelken açtım

            Sevdim, sevdikçe doyuma ulaştım

            Ne zaman ki bir öfke ve kin gördüm

            Onunla bir düşman gibi savaştım”

            Nefrete ve kine savaş açmak her herkesin değil ER kişinin harcıdır. Dillendirmek şairin işidir. Tıpkı Güllü hoca gibi.

            Kelimeler bazen gerçekliği, olumsuzluğu ve yorgunluğu da terennüm etmeli.

            Yorgunluk düşer günlere ve bedenlere. Bunları da dillendirmek gerek.

            “Günüm yoğun

            Beden yorgun

            Bitap bugün.

            ****

            Gülüm solgun

            Bülbül suskun

            Matem bugün.

            ****

            Mert geride

            Namert önde

            Kaygı bugün.

            ****

            El vermiyor

            Göz görmüyor

            Kasvet bugün.

            ****

            Sahte midir

            Gerçek midir

Muğlak bugün”

Hayat bazen bize muğlak da görünür. Amaç yoksa.

Amaç “Hakk”a kulluk ve kavuşmaksa muğlaklık berraklaşır.

“Güneşi görünce başlar buzun yası

Sevgi ile çözülür kalplerin pası…

Öfke, sinir, şiddet, hışım, hepsi sası

Sevgi, âlâ ne varsa hepsinin ası…

Bir gün değer görürse insanın hası

Biter o gün beşerin bitmeyen yası…”

Beşerin yası “Hakk”a kavuşmanın, “Hakk”la olmanın neticesi.

Kalemine sağlık Güllü dost, Abdulkadir Güllü hoca.

Sevgililerin en sevgilisi Hz. Muhammed’in (s.a.v.) güllerindensin inşallah Güllü hocam.

Hayat hakikate uyanma ile başlar. “İnsanlar uyurlar, ölünce uyanırlar” denilir bir kelâm-ı kadimde.

Ondan mülhem olsa gerekir.

“Ölüm denen hakikat gerçeğe uyanmaktır

İnanan insan için Yüce Hakka varmaktır

Gidene üzülürüz!... Ayrılık kolay değil

Aslında ölüm, giden dostlara kavuşmaktır…”

Aziz dost Güllü hoca kavuşmayı ne güzel terennüm etmiş. Darısı diğer şairlere.

Hitamı selam ile yapalım.

“Hasretine kavuşur, candan sevenler

Muradına erer, istemeyi bilenler

Dik başlıdır, Hakka boyun eğenler

Helal olsun, dünya nedir bilene

Selam olsun, adam gibi ölene…”

Selam olusun Hakk’ı yaşayan, YÜKSELTENE.

Selam olsun Abbulkadir Güllü gibi olanlara.

Selam ve Sabırla…

*Mum Işığı, Dr. Abdulkadir Güllü, Asil Yayın Dağıtım, Ankara.

G.Ü. Teknoloji Fakültesi