Tefekkür Ederken(!) Unuttuklarımız
Veysi ERKEN Dr.
Ressam Alex Kanevsky şöyle bir tespitte bulunmuş.
“İNSANOĞLU BİR GÜN; * Virgülü kaybetti. Söyledikleri birbirine karıştı. * Noktayı kaybetti. Düşünceleri uzadı gitti, ayıramadı onları. * Ünlem işaretini kaybetti. Bir günde sevincini, öfkesini tüm duygularını kaybetti. * Soru işaretini kaybetti Başka bir gün; soru sormayı unuttu, her şeyi olduğu gibi kabul eder oldu. *İki noktayı kaybettiğinde de hiç bir açıklama yapamadı. Hayatının sonuna geldiğinde elinde; * Tırnak işareti kalmıştı ve "İçinde başkalarını düşünceleri vardı." Evet. Kayıplar çoktur. Nesiller kuşaklara dönüşmüş. Tefekkür, tezekkür, tedebbür sıfıra doğru hızla kayıyor. Teallum muhteviyatını kaybetmiş, tefekkürde terkib ve tahlil yok. Elde kalan tırnak işareti. Onun içini de bize “idol/put” sunulanların yaşayışları, tarzları, giyinişleri, sahte gülücük ve sevinçleri doldurmakta. Hal ve gidiş, seyr'u sülukumuz iyiye, doğruya, güzele değil maalesef. Bindik, bindirildik bir alamete, gidiyoruz kıyamete. Her şeye rağmen ümitliğiz. Çünkü “De ki (Allah şöyle buyuruyor): “Ey kendi aleyhlerine olarak günahta haddi aşan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Zümer-53” buyrulur. Hâsılı kelam. Duamız şudur. Akıbetimiz hayr ola… Selam ve Sabırla… 28.12.2024 |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu Yazı Hakkında Ne Düşünüyorsunuz?