Erbakan Hoca

Erbakan Hoca

Veysi ERKEN

Bugün 28 Şubat.

İhanetin, şiddetin, zulmün doruğa ulaştığı tarihtir.

Tarihte bir kara leke.

İşte o günün başbakanı.

Necmettin Erbakan.

Şahsi hiçbir tanışıklığımız yok. Tanışıklığımız gönül verdiğimiz bir hareketin başkanı olan merhum Muhsin Yazıcıoğlunun Refah-yol hükümetini desteklemesinden ibaret.

“Müslümanların iktidarını engellediler” dedirtmemek için kayıtsız şartsız bir destek.

Erbakan bir hoca, üniversite hocası olduğundan fazla bir hoca.

Zarif ve nazik bir insan olarak bilinir. Yakinen bilenler böyle tavsif eder.

Bugün 28 Şubat.

Keşke merhum Erbakan hoca bu milletin değerlerine “topyekûn savaş” açan zihniyete ve “namlusunu halkına çevirmiş”lere nazik davranmasaydı.

Nezaketi ve zarifliği azgınların daha fazla azmalarına vesile oldu.

Mağduriyetlerin, mazlumiyetlerin ve mahrumiyetlerin çoğalmasına vesile oldu.

Şahsının samimi olması yetmedi.

Ebucehillere karşı dik durmalıydı.

“Savunan adam” pozisyonuna düşmemeliydi ve milleti düşürmemeliydi.

14 yıl oldu ve tahribat giderilemedi.

Bir anlık zafiyet yıllarca mağduriyete sebep olabiliyor.

Dünkü zalimler kıs kıs gülmektedir.

Zarif ve nazik adam öldü diye.

Ben şahsen her şeye rağmen cenabı Allah’tan rahmet diliyorum.

Kırk bir yıllık siyasi bir mücadelesi oldu.

İnişli çıkışlı günleri oldu.

Her şeye rağmen siyaseten bir ekol oluşturdu.

Ekolüne biraz cesaret lazım.

Biraz kararlılık ve atiklik gerekir.

Aksi takdirde dünün zalimlerinin uzantıları bu ülkeye ve bu ülkenin insanına rahat yüzü göstermezler.

Ebucehillere karşı nezaket hiçbir zaman milletin hayrına olmamıştır ve olmayacaktır.

Dün mesleki dayanışmayı görmezlikten gelenlerin yetiştirmeleri bugün aynı hatayı işlemektedir. Temennimiz 28 Şubat’ın yıl dönümünde Erbakan ekolünden gelenler zalimlere karşı nezaketten vazgeçerler. Dik dururlar.

Rahmet diliyorum Erbakan hocaya.

Selam ve Sabırla…