DOST SEÇME SANATI*
Veysi ERKEN
Değerli
dostlar. Değerli dostum Mustafa Beyden bir mail aldım. Dostluğu özetleyen, yol
gösteren, hayata anlam katan tespitler. Sizlerle paylaşmak istedim. Umarım ki,
dost edinebilirsiniz. İşte dostlukla ilgili tespitler.
*“İnsan ancak dostları kadar büyür,
dostları kadar gelişir.
İnsanın çapı, dostlarının çapı kadardır.
Bir insanla dost olmak, geleceğinizi o insana emanet
etmektir. Dostlarımızın, boyasıyla boyanır, ahlakı ile ahlaklanırız.
Kişinin kalitesini, dostları belirler. Kim olduğunu bilmek
isterse, kimlerle dost olduğuna bakmalı insan. Adaletin önderi Hz. Ömer’in
dediği gibi; “Kişinin dostu; aklının
kılavuzudur.”
Herkes, kendi “ayarına”, aklına göre dost edinir. Her kuş,
kendi cinsiyle uçar.
Kartallar kartallarla...
Kargalar kargalarla.
Hayallerini, umutlarını, hedeflerini gerçekleştirmene destek
veren, seni yüreklendiren, sana omuz veren, seninle aynı yöne bakan, aynı
değerlere sahip insanla dost olmalı.
Akıllı insan, kime akıl danışacağını bilen insandır. Akıl
danışacağın insanla dost ol.
İnsanın hayatında, mutlaka kendine öğüt veren gerçek
dostları olmalı. Çünkü gerçek dostlar, insanın "hayat sigortasıdır."
Nasıl bir insan olmak istiyorsan, öyle insanlarla dost ol. Hayat,
yanlış insanlarla harcanacak kadar ucuz değildir.
Bir kişi, ilişkilerinde, hep sosyal statüsüne sığınıyorsa, "karakter kıtlığı" yaşıyor
demektir.
Yüreği temiz insanla dost ol.
Edindiğin dostlarının fikirleri kirliyse, senin “kalbin ve
fikirlerin” ne kadar temiz olursa olsun, er ya da geç senin de kalbin ve
fikirlerin kirlenir. Duygular gibi, değerler ve inançlar da kişiden kişiye
sirayet eder.
Doğru yolu yanlış insanla yürürsen, yolunu da doğrunu da
kaybedersin.
Bir dostta, neyi aradığını bilmiyorsan, kiminle dost
olduğunun ne önemi var.
Niçin sevdiğini bilmiyorsan, kimi ve neyi sevdiğinin ne
anlamı var.
Bir insana yaptığın fedakarlık, sevgisini değil de
"istismarını" artırıyorsa; bu, onun sadece fedakarlığa layık
olmadığını göstermez; aynı zamanda, onun ne kadar "ahmak" olduğunun
da göstergesidir. Fedakarlığı, iyiliği, merhameti, sevgiyi istismar eden kişi,
"ahmağın" ta kendisidir.
Vefa, sadece "asil ruhlu" insanlarda bulunan bir
özelliktir. Vefası olmayan, duygularını istismar eden ahmak adamdan uzak dur.
Kendisine yapılan bir iyilik karşısında, teşekkür etmeyen ve
kendisinin yaptığı hatadan dolayı, özür dilemeyen insanlardan uzak dur... Çünkü
teşekkür etmemek ve hatalarından dolayı özür dilememek, "iflah olmaz bir kibrin" göstergesidir...
Asla dikene de güle de aynı değeri verme. Bu senin gülü de dikeni
de tanımadığını gösterir.
Usta şair İsmet Özel’in deyimiyle; “Karlı bir gece vakti uyandıracağın” dostlar bul kendine.
Bir insanla birlikte olduğunda, mutlu hissetmen ve zevk
alman seni aldatmasın. Gerçek dostlukta, bundan daha fazlası gerekir. Yanında
bulunduğunda, “iç huzursuzluğu
hissettiğin” insandan uzak dur. İç huzuru, gerçek dostla sahte dostu
ayırabileceğin en sağlam duygudur. Çünkü “iç
huzursuzluğu” duyguların “sigortasıdır.”
Gerçek dostlar insana, mutluluğun yanında, iç huzuru verir.
Dost seçmesini bilmeyenin, “keşkesi, ah vahı” bol olur.
Kimi arkadaş vardır; kişiyi ölümün eşiğinden kurtarır;
kimisi de ölümün eşiğine bırakır. Ulu bilge Tebrizli Şems ne güzel söylemiş; “Biri gelir seni sen eder, biri gelir seni
senden eder.
Unutma; güvenine layık olmayan, sevgine de layık değildir. Güven,
sevgiden önce gelir... Güvenmeden sevmek, dost olmak; üç günlüktür. Güvenerek
sevmek, dost olmak; ömürlük… Güvenmeden sevmek, pişmanlıktır. Kimi seveceğini,
kime güveneceğini bilmemek de ahmaklık. Çünkü bütün büyük hataların başı,
budur. İnsan; yolunu, kendini, kimliğini ve değerlerini bundan dolayı kaybeder.
Akıllı insan; sevgisini, değerini ve güvenini ancak bunlara layık olana verir.
İnsana güvenmek için, o insanın "gerçek
değerlerini" bilmelisin... Çünkü insanların, bir gerçek değerleri, bir de
"sözde, sahte değerleri" vardır.
Sözde; herkes dürüsttür, adildir, anlayışlıdır, cömerttir,
yardımseverdir, tutarlıdır, ahlaklıdır. İnsanın gerçek değerlerini; sözü değil,
davranışı gösterir.
Çaplı dostlarla birlikte olmak, insanı çoğaltır, artırır,
geliştirir ve yeni ufuklar açar... Huzur bulursun onlarla...
Çapsız insanlarla birlikte olmak da, insanı zihinsel olarak
çoraklaştırır, ufkunu daraltır, O insanların ilgi alanları, basitleşir,
düşünceleri, sığlaşır, gündemi, magazinleşir; konuşmaları, dedikodu seviyesine
iner, duyguları Harab olur eskir ve hayatının anlam düzeyi düşer... Onun için,
bizi soylu ve onurlu duygu ve düşüncelerle tanıştıracak, çaplı dostlar arayıp
bulmalı.
Seni ihtiyacı
kadar seven kimsenin dostluğundan sakın. Çünkü onun ihtiyacı bitince, egosunu
tatmin edince; sevgisi de, dostluğu da biter.
Yola çıktıklarını, yolda bulduklarına değişen karakter
yoksunları işte bunlardır.
Nasıl bir insan olmak istiyorsan, o kalitede ve özellikte
insanla dost ol.
Çünkü arifle oturan, arif kalkar.
Cahille oturan, cahil kalkar
Son söz;
“Bazı insanlar, bazı insanlara şifadır. Allah şifanızı versin...”
Selam
ve Sabırla…
