İnsan Hastalıktan Değil Vadesi Dolunca Ölür

 İnsan Hastalıktan Değil Vadesi Dolunca Ölür  

 Veysi ERKEN Dr.

Taziyelerde genelde vefat edenin yakınına ananız/babanız/ kardeşiniz vs. neden, niçin, nasıl vefat etti diye soruluyor.

Taziyeye giden bir doktor, vefat edenin yakınına neden vefat etti, hastalığı ne idi? diye sorunca, vefat edenin yakını “babam hastalıktan değil, ecelinden öldü” diye cevap vermiş.

Bu cevap doktorun hoşuna gitmiş ve kendisine hastayım, ölüyorum diye gelenlere “kimse hastalıktan ölmüyor, ecelinden ölüyor” demeye başlamış.

Doktor bu hadiseyi bana anlattı. Benim de çok hoşuma gitti.

Gerçekten de insanlar veya diğer canlılar “ecelinden, vadesi dolunca” ölür.

Buna inanıyorum.

Vade doldu mu bizler bahane arıyoruz. Şu hastalıktan, falan kaza sonrasından, kahrından, düşerekten vs.

Dün bir tanıdığımın ölüm haberi geldi.

Hanımı sabah namazına uyandırmak için seslenmiş, cevap yok.

Meğerse ölmüş.

Haytalığı yok, kaza geçirmiş değil.

Ölmüş çünkü vadesi dolmuş.

Genelde vadenin dolduğu aklımıza gelmez.

Ölüm anlamsızlaştırıldı, böylece hayat da anlamsızlaştı.

Hâlbuki “ölüm” “hayat”ın bir mütemmim cüzüdür.

Ölüm düşüncesi hayatımızı anlamlaştırır, bizleri haksızlık, hırsızlık, ahlaksızlık yapmamızı engeller.

Hesap vereceğimizi hatırlatır.

 Ölüm kaçınılmaz. Ölüm bizler için son değil, yeni bir hayatın başlangıcı.

Onun içindir ki, ölümü unutmamak ve vahyin dairesinde yaşamak gerek.

Hata öleceğimiz yeri biz seçemeyiz.

 “Zihinlerimiz işgal altında. “Hiçbir kimse Allah’ın izni olmadan ölmez. Ölüm belirli bir süreye göre yazılmıştır. Âl-i İmran-145” ve “Evlerinizde dahi olsaydınız, yine de haklarında ölüm yazılmış olanlar ölüp düşecekleri yere geleceklerdi. Âl-i İmran-154”

Evet.

“Her canlı ölümü tadacak ve sonunda dönüp huzurumuza geleceksiniz. Ankebut-57” bedenen ölsek bile hesaba çekileceğimizin gerçeğini bilmemiz gerekir.

Ve.

“Hiç kimse yarın ne elde edeceğini bilemez; hiç kimse nerede öleceğini bilemez; ama Allah her şeyi bilir, her şeyden haberdardır. Lokman-34” hükmü gereğince ölümü unutmadan iyi şeyleri elde etmeye çalışmalıyız.

Hâsılı kelam.

Nerede, ne zaman ve ne şekilde öleceğimizi bilemeyiz. Ansızın ölüm bizi bulabilir.

Önemli olan ”ölüm”ü hayatımızın vazgeçilmez parçası olduğunu bilmek ve Salih amelleri ifa etmeye çalışmaktır.  

Bilelim ki, “ölüm”ü unutan “ölür”.

Selam ve Sabırla…25.06.2025